Bydgoszcz to jedna ze stolic województwa kujawsko-pomorskiego. Razem z Toruniem tworzy całą wojewódzką administrację. Warto wspomnieć, że miasto znane jest już od czasów średniowiecza. Jego pierwsza lokacja nastąpiła w 1346 roku, a przez wieki stało się jednym z najważniejszych miast całego królestwa. Dynamiczny rozwój Bydgoszczy nastąpił w XV i XVI wieku. Przez ten okres, aż do dnia dzisiejszego zostało wybudowane wiele historycznych budynków. Aktualnie do najbardziej znanych atrakcji Bydgoszczy należy bez wątpienia:
- Katedra Bydgoska
- Bydgoski Ratusz
- Bazylika Mniejsza św. Wincentego a Paolo
- Spichrze nad Brdą
- Pałac Loyda
Najstarszy zabytek w Bydgoszczy.
Bydgoska katedra należy do najstarszych zabytków miasta. To wybudowana w stylu gotyckim budowa, która budowa została w latach 1425-1466. Pierwotnie w jej miejscu stała kaplica pod wezwaniem św. Idziego, której pierwsza wzmianka pochodzi z XIII wieku. Jednakże w tym okresie Bydgoszcz nie posiadała praw miejskich, więc w 1346 roku postanowiono o budowie nowego kościoła. Pierwotnie wzniesionego z drewna, nie oparła się pożarowi w 1425 roku, kiedy położono kamień węgielny pod budowę gotyckiej budowli. Od 1466 roku, aż do 1502 roku katedra przechodziła szereg przebudowań, które miały za zadanie upiększenie jej.
Bazylika Mniejsza św. Wincentego a Paolo.
To jeden z najmłodszych zabytków, które leżą w granicach miasta Bydgoszczy. Została wybudowana w latach 1923-1939, jako wotum dziękczynne za przyłączenie Pomorza do Polski. Za wzorzec do budowy posłużył rzymski Panteon. Bazylika gromadzi w sobie formy neoklasycystyczne oraz barokowe. Podczas okupacji hitlerowskiej przeżywa ona swój najgorszy okres. Wojska niemieckie dokonują rabunku, a pobliski dom misjonarski adaptują na potrzeby policji. Apogeum następuje w 1945 roku, kiedy Niemcy dokonali podpalenia kościoła. Aktualny wygląd zawdzięcza dokonanym przebudowom po wojnie, kiedy pojawili się tu misjonarze z Krakowa. Za rekonstrukcję odpowiedzialny był profesor Zin, który m in.: zlecił zamontowanie marmurowych pilastrów.
Dawne spichrze nad Brdą.
W okresie średniowiecza miasto było jednym z głównych ośrodków handlu. To tu wykorzystywano żeglugę po rzece, aby wymieniać towary z Gdańskiem. Między wiekami XV, a XVII rzeką wysyłano najczęściej zboże lub drewno. Prawdopodobnie, jeśli wierzyć ówczesnym statystykom to co dziesiąty obywatel Bydgoszczy zajmował się handlem. Do przechowania towarów było potrzebne odpowiednie miejsce. Stąd powstały spichrze nad Brdą, aby magazynować w nich produkty przeznaczone do transportu rzecznego. Właścicielami byli najczęściej mieszczanie, ale kilka z nich zostało wybudowanych przez szlachtę i biskupa gnieźnieńskiego. Do XIX wieku były wykorzystywane w niezmienionej formie, jednak w tym okresie żeglugę zmieniono na transport kolejowy. Dzieła zniszczenia dopełniła okupacja niemiecka, która w 1945 roku zakończyła się masowym ostrzałem i destrukcją średniowiecznych budynków. Do najważniejszych należą:
- Spichlerz holenderski
- Biały spichlerz
- Czerwony spichlerz
- Karczma młyńska
Siedziba władz miasta
Każde miasto w okresie średniowiecza, oprócz posiadania kościoła musiało mieć ratusz. To było miejsce reprezentacyjne, w którym zasiadały władze miasta. Pierwszym, jaki został wybudowany był drewniany budynek w 1346 roku. Stanął dokładnie na środku rynku. Niestety na skutek pożaru uległ zniszczeniu, a nowy zbudowano w stylu gotycko-renesansowym w XVI wieku. Warte podkreślenia jest to, że wzmianki mówią o 40 metrowej wieży. Niestety również został spalony w trakcie pożaru w XVIII wieku, a władze pruskie rozebrały go w 1834. Obecna bryła ratusza pochodzi z lat 1644-1653, a styl w jakim została wybudowana to barok. Pierwszymi właścicielami byli jezuici i to tu mieściło się kolegium jezuickie. W 1734 roku zorganizowali oni na powitanie króla Stanisława Leszczyńskiego wystawne przyjęcie. To ostatnie wydarzenie w dziejach kolegium, ponieważ w 1770 roku został przejęty przez Niemców i przeznaczony na potrzeby gimnazjum. W okresie granic Księstwa Warszawskiego znajdowała się tutaj Szkoła Główna Departamentowa, w której gościł m.in: Stefan Garczyński. Dopiero w 1879 roku budynek kupił magistrat i zaadaptował na swoją siedzibę. Obecnie poprzez przebudowę w latach 1697-1702 nie znajdziemy barokowego charakteru, ponieważ jest ceglany oraz otynkowany.
Własność kapitana żeglugi
Pałac Loyda to jeden z ważnych zabytków Bydgoszczy. Jest to miejsce, które stale, będzie związane z żeglugą, ponieważ zostało wybudowane w latach 1885-1886 przez kapitana Ottto Liedke. To główna bryła całego kompleksu, jakim jest kamienica, magazyny oraz wozownia. Zaprojektował go Waldemar Jenisch, który opracował budynek w stylu manieryzmu holenderskiego. Dodatkowo posiadał wieżę. W 1908 pałac przestaje być miejscem zamieszkania rodziny Liedke, a zostaje zakupiony przez Bydgoskie Towarzystwo Żeglugi Śródlądowej, w której pracował cały zarząd. Budynek przez cały okres swojej historii nie zmienił swojego przeznaczenia, nawet w 1920, kiedy przejęli go Polacy, ani po II wojnie światowej, kiedy mieściła się tu Żegluga Bydgoska, jej kasy, magazyny oraz archiwa.
